Sesorah: Unggah-ungguh kang Mungguh Minangka Dhasaring Kawruh

Assalamualaikum warahmatullahi wabarakatuh.

Inggih, ingkang kinurmatan, Bapak/Ibu pamiyarsa sedaya, para sesepuh, pinisepuh, para guru, saha kanca-kanca sedaya ingkang kula tresnani. 

Mugi tansah kaparingan sehat, rahayu, lan kaberkahan saking Gusti Allah SWT. 

Kula aturi panuwun sanget sampun kersa maringi wekdal, nglilani kula ngaturake sesorah cekak kanthi irah-irahan “Unggah-ungguh kang Mungguh Minangka Dhasaring Kawruh.”

Para rawuh ingkang kinurmatan, ing gesang bebrayan, unggah-ungguh utawa tata krama iku dadi pondhasané urip sing wigati. 

Wong sing nduwé kawruh dhuwur nanging ora nduwé unggah-ungguh, mesthi ora bakal tinemu ajining dhiri. Nanging wong sing ngerti carané ngajèni liyan, nduwé andhap asor lan tatakrama, bakal tinemu drajaté ing masyarakat.

Unggah-ungguh iku ora mung prakara tembung utawa basa, nanging uga rasa empan papan, sopan santun, lan tepa slira marang sapa bae. Yen unggah-ungguh bisa diugemi, urip bakal tentrem lan rukun. 

Kawruh sejati iku ora namung ana ing buku utawa pelajaran, nanging ana ing laku lan pakulinan becik sing kita tindakake saben dina kanthi tulus.

Mula, ayo padha nguri-uri lan ngleksanakake unggah-ungguh kang mungguh, amarga iku dhasaring kawruh sejati. Wong sing bisa ngajèni wong liya, bakal kajènana wong liya uga. 

Kawruh tanpa unggah-ungguh kados geni tanpa kendhali, bisa nggawa rubeda tumrap awake dhewe lan wong liya. 

Mugi kita kabèh tansah pinaringan pangayoman lan pituduh saking Gusti, supaya bisa nglakoni urip kanthi unggah-ungguh, tatakrama, lan budi pekerti luhur.

Wassalamualaikum warahmatullahi wabarakatuh.